BIM/IPD wymiana informacji – formaty natywne (własność producentów) i otwarte (publiczne)
W ostatnich latach tematyka BIM coraz częściej pojawia się na łamach prasy fachowej, w mediach cyfrowych i podczas wielu konferencji na terenie całego kraju. Zwykle jednak nie wspomina się przy tym o „drugiej połówce” procesu zintegrowanego w zadaniach budowlanych – IPD (Integrated Project Delivery – Zintegrowany Proces Inwestycyjny) – odpowiadającej za dystrybucję i ewaluację wymodelowanej w procesie BIM wielowymiarowej informacji pomiędzy wszystkimi uczestnikami inwestycji.
IPD opiera się na socjalnych umiejętnościach kooperacji i na technologicznym know-how w zakresie obsługi formatów danych, dostarczonych przez wszystkich projektantów w procesie. Są dwa rodzaje takich danych: natywne i otwarte. Jak dotąd dokumentacja żadnego z formatów natywnych nie ujrzała światła dziennego dla zwykłego użytkownika. Format natywny jest formatem zamkniętym, producent jest go w stanie zmienić, zastąpić innym lub nawet zarzucić, bez podawania przyczyn. Jest to więc taki „black box” – a pamiętamy, jakie kłopoty mogą być związane z tzw. czarnymi skrzynkami. Nawet powszechny format wymiany informacji w CAD, o nazwie DWG, nie posiada żadnej publicznej dokumentacji. Z tego też powodu – i również dlatego, że istnieją nań nakładki, niebędące własnością Autodesku – próba opatentowania formatu DWG w 2006 r. przez koncern została ostatecznie odrzucona przez Sąd Patentowy USA w czerwcu 2011 r., z argumentacją: „DWG is merely descriptive of applicant’s goods under Section 2(e) (1) of the Trademark Act for two reasons: (1) DWG is a recognized abbreviation for „drawing”, and (2) .dwg is a file format used for computer-aided design (CAD) drawings made both with applicant’s CAD software and others’ CAD software”. Mimo że Autodesk odwołał się od tej decyzji, Sąd Patentowy (USPTO) podtrzymał w 2013 r. swój werdykt.
Publiczny format jest standardem otwartym, dobrze udokumentowanym i z przeprowadzoną tzw. inżynierią wsteczną, w celu kontroli procesu powstawania danych i dla zapewnienia jego bezpieczeństwa.
Formatem natywnym jest zapis informacji z konkretnego software danego producenta, oparty na rezultatach rozwoju własnej technologii, chronionej tajemnicą firmową i prawami autorskimi tegoż producenta.
Najnowsze komentarze