Ostatnia już część dotycząca ustawień exportu do IFC w oprogramowaniu Vectorworks. Poniżej znajdziecie dwa przykłady mapowania danych.
PRZYKŁAD 1
W pierwszym przykładzie utworzymy rekord, który wykorzystamy jako niestandardowy profil właściwości dla słupów w procesie mapowania danych IFC. Do rekordu przypiszemy dwie właściwości: materiał oraz wysokość słupa.
Materiał
Materiał dodamy za pomocą standardowego typu pola – z listy rozwijalnej wybieramy Tekst. Wiersz domyślnej wartości pozostawiamy pusty – odpowiednią wartość przypiszemy w procesie mapowania (Rys. 1).
Rysunek 1: Materiał – pole zawierające dane
Wysokość
Aby wartość wysokości została wyeksportowna do IFC wraz z jednostką, a tym samym była „widoczna” dla programów tworzących zestawienia, musimy zastosować rzeczywisty typ wartości – IfcLengthMeasure. Do uzyskania niestandardowego typu wartości IFC będziemy potrzebować dwóch pól:
- pierwsze pole – uzupełniamy nazwę właściwości (Materiał), wybieramy typ pola – liczba rzeczywista oraz format – wymiar, jako wartość domyślną wpisujemy 0 (Rys. 2),
- drugie pole – jako nazwę wpisujemy typ wartości IFC (IfcLengthMeasure), pozostałe wiersze uzupełniamy tak jak w pierwszym polu (Rys. 3).
Rysunek 2: Wysokość – pole zawierające dane
Rysunek 3: Wysokość – pole identyfikujące typ wartości IFC
W rezultacie otrzymujemy rekord zawierający trzy pola (Rys. 4). Nazwa rekordu, która później przekształci się w nazwę niestandardowego profilu właściwości, nie powinna być powtarzalna, a także nie powinna zaczynać się od przedrostka ‘Pset’, zarezerwowanego dla wbudowanych profili właściwości.
Rysunek 4: Utworzony rekord
Po utworzeniu rekordu przechodzimy do okna Mapowanie danych IFC i dodajemy niestandardowy profil właściwości dla słupów (Rys. 5).
Rysunek 5: Rekord dodany do mapowania danych IFC
Definiujemy mapowanie dla materiału: jako źródło wybieramy stałą wysokość (ciąg znaków), a w wierszu Formuła wpisujemy tekst, który ma pojawić się jako wartość danej właściwości w modelu IFC (‘Materiał wg projektu konstrukcji’)(Rys. 6).
Rysunek 6: Definicja mapowania dla materiału
Następnie przechodzimy do definicji mapowania dla wysokości: jako źródło wybieramy Wartość parametru obiektu, a z listy dostępnych parametrów wybieramy wysokość całkowitą (OA Height). W wierszu Formuła, wyświetli się „przepis” na właściwość (Rys. 7).
Rysunek 7: Definicja mapowania dla wysokości
Po wyeksportowaniu do IFC uzyskujemy właściwości słupa jak na Rys. 8. W wierszu Materiał pojawił się wpisany w definicji mapowania tekst. W wierszu Wysokość znalazła się całkowita wysokość słupa wraz z jednostką pobrana z parametrów obiektu.
Rysunek 8: Model IFC – właściwości
PRZYKŁAD 2
W drugim przykładzie utworzymy formułę mapowania dla standardowej właściwości ściany bez użycia rekordu. Z listy Pset_WallCommon wybieramy Reference i przechodzimy do okna służącego do mapowania właściwości.
Jako pierwsze kryterium wyznaczamy Styl, a z listy dostępnych parametrów wybieramy Oznaczenie. Źródłem drugiego kryterium będzie tekst (Stała wysokość (ciąg znaków)) – wprowadzamy odpowiedni opis (‘SZ-1’). Kryteria rozdzielamy wyrażeniem ‘ELSE’ w wierszu Formuła (Rys. 9).
W rezultacie właściwości ‘Reference’ przypisane będzie oznaczenie ściany (Style.Mark), jeżeli zostało wprowadzone w definicji stylu, w przeciwnym razie zmapowany zostanie tekst ‘SZ-1’ (Rys. 10).
Rysunek 9: Definicja mapowania
Rysunek 10: Model IFC – właściwości
Sylwia Trybek
M.A.D. Engineers
BIBLIOGRAFIA:
[1] http://app-help.vectorworks.net/2018/eng/index.htm
