Dzisiejszy artykuł będzie poniekąd kontynuacją poprzedniego, ze względu na wykorzystanie metod w nim opisanych. Skupimy się na modelowaniu węzłów, które z pozoru wydają się być proste do wykonania, bo ani nie mają skomplikowanej geometrii, ani nie zawierają dużo elementów, a jednak jak pokazuje doświadczenie, przysparzają sporo problemów. Są to takie przypadki połączeń, w których priorytety i kolejność docięć poszczególnych elementów okazują się być niewystarczające do prawidłowego ich wykonania.
Zazwyczaj problem ten dotyka styku trzech, a czasem nawet tylko dwóch elementów (zwłaszcza ścian wielowarstwowych). Poniższa dokumentacja (Rys. 1) przedstawia często spotykane przypadki problematycznych połączeń ścian murowanych z żelbetowymi.
Rys. 1 Przykłady dokumentacji przedstawiającej omawiane przypadki węzłów
Przyjrzyjmy się tej sytuacji na konkretnym przykładzie. Poniższy rysunek przedstawia połączenie trzech ścian: dwóch ocieplonych murowanych i dochodzącą do nich ścianę żelbetową (rzut, widok 3D całego modelu i samego rdzenia). Widzimy, że zdefiniowane priorytety żelbetu są mocniejsze od innych materiałów i wpłynęły na przecięcie przez niego nie tylko ściany murowanej ale też warstwy izolacji i tynku.
Rys. 2 Niewłaściwe połączenie ściany żelbetowej z murowanymi
Można spróbować zastosować SEO na bryle ściany żelbetowej ale efekt nie będzie prawidłowy, ponieważ bryła dotnie również warstwy wykończeniowe (Rys.3). Działanie odpowiednio skróciło element monolityczny, ale nie spowodowało to pokrycia lica ściany warstwami wykończenia z elementów murowych.
Rys. 3 Efekt zastosowania SEO na ścianie żelbetowej
Jednym z rozwiązań tej sytuacji jest nadanie warstwie izolacji (tu: wełnie mineralnej) większego priorytetu niż żelbet. Wystarczy niewielka różnica między parametrami, co widać na rys. 4. Wtedy tynk również zostanie prawidłowo połączony.
Rys. 4 Zmiana priorytetu wełny mineralnej
UWAGA Bezpiecznie jest stworzyć nową strukturę warstwową z powielonym materiałem izolacji i dopiero zmieniać priorytet przy przecięciu, ponieważ, jak już wspominaliśmy w poprzednich artykułach, edycja priorytetów wpływa na wszystkie wystąpienia materiału, a nie tylko na zaznaczony element. Z tego powodu zastosowanie tej metody jest dosyć pracochłonne i przy większych modelach taki fragment konstrukcji wymaga innego podejścia.
Analogicznie do przykładu ścian wystających z elewacji można zamodelować taki fragment profilem złożonym (Rys. 5 i 6). Punkt odniesienia profilu złożonego dobrze jest zdefiniować w tym samym miejscu gdzie przebiega linia odniesienia ściany, z którą się łączy. Dodatkowo pamiętajmy, że ze względu na normalną ściany, profil musimy wstawić jako słup, a następnie zmienić jego klasyfikację IFC na IfcWall.
Rys. 5 Ściana wykonana profilem złożonym
Rys. 6 Przykład poprawnie wykonanego połączenia ścian (opis w tekście)
Pliki IFC użyte w artykule:
Złożone węzły (9,9 KiB, 648 hits)
Joanna Karkoszka
Zespół M.A.D.
